
edytuj kod- opis z Wikipedii
Nerw żuchwowy oddaje gałąź (n. zębodołowy dolny), która kieruje się ku dołowi, pomiędzy mięśniami skrzydłowymi w kierunku otworu żuchwy by w kanale żuchwy oddać gałązki zębodołowe tworzące splot zębowy, którego gałązki zębowe odżywiają zęby.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Na szczycie korzenia (apex radicis dentis)
Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole za pomocą włókien ozębnej wnikających do cementu, który pokrywa powierzchnię korzenia. Na szczycie korzenia (apex radicis dentis) znajduje się otwór wierzchołkowy (foramen apicis dentis), przez który przechodzą do i z zęba naczynia krwionośne, naczynia chłonne oraz nerwy, biegnąc w zębie w kanale korzeniowym (canalis radicis dentis) aż do komory zęba. Wewnątrz korzenia znajduje się jeden (zazwyczaj) bądź więcej kanałów o wspólnym lub oddzielnym ujściu. Kanały te mogą oddawać kanały boczne, a przy samym ujściu najczęściej dzielą się na 3 gałęzie tworząc deltę korzeniową inaczej zwaną ramifikacjami Preisswerka-Fishera.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Krótka definicja z Wikipedii. Zęby_człowieka Budowa poszczególnych zębówedytuj
Wraz z zębiną uznawana jest za wspólną jednostkę strukturalno-funkcjonalną, tzw. endodontium.
Osobny artykuł: Zęby stałe.
Tętniczki wnikające do miazgi dzielą się dalej na naczynia przedwłosowate a następnie na naczynia włosowate. Tworzą one splot w okolicy odontoblastów.
W miazdze pomiędzy naczyniami znajdują się anastomozy (tętniczo-tętnicze, tętniczo-żylne i żylno-żylne) mające znaczenie dla utrzymania równomiernego odżywienia tkanki, w przypadku gdy dojdzie do zaczopowania jednego z głównych naczyń.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka